yanan otlar denizi

 

Saat gecenin yarısı,

Ay kapatmış ışığını,

Zifir karanlık yaşamak,sokaklar ve seheri artık sabahın.

Sevmek,değil ki parlayan bir taşın yalan söyleyen ışıltısı,

Sızı,değil çıplak bir yılanın göğsümde ısırığı;

Sırtını dönsen,bir yangındır her nefes içimde bir türlü sönmez söndürülmez,

Kırılsan küs düşsen ve baksan bir çocuk gibi masum ve ağlak,

bıçaklar bin kıymık bıçaklar beni en derinimden...

Can benim,acı benim,

Kime sordum ki dediler deliliğimi bana,

Beni yüzüme tükürüp öpenler,uçsun ellerimden kollarımdan baharın uğurlu böcekleri gibi.

Ve,

Saat gecenin yarısı,

Ay kapatmış ışığını,

Zifir karanlık yaşamak,sokaklar ve seheri artık sabahın...

23.01 doymazlığın sandalı kürek salmış denize.yanan otlar denizi...düşler ve ah bitmez tükenmez şu tepemizdeki karanlık...