Terminal lucidity.
Ey güzel yüzlü habis.
Aklımın sana son reveransı,vedası.
Her şey,dün gibi.
Dans et gözlerimle,benimle güzel kadın haydi son kez.
Unuttum yalanını bırak terket.
Cehennemin sıcağı ve güneye uçan göçmen kuşları aklımın.
Sen rüyalarım.
Kulak çınlamalarım.
Başımda ağrılardan şehirler.
Terminal lucidity.
Ey güzel yüzlü habis.
Tabağında bir dilim bir film sahnesi.
Bir yudum içilmiş,artık üşümüş bir çay bardağı.
Masamda kelimeler,kırıntılar.
Masamda kozasından çıkmayı bekleyen uyuyan mısralar.
Ve kanadında kainatın renkleri dökülüp karışıyor birbirine sevgilim.
Kanadında ayaklarımız yerden kesiliyor.
Terminal lucidity.
Ey güzel yüzlü habis.
Kalbim ellerinde,kan revan,ve kopmuş göğsümdeki kovuğundan yaşamak.
Avuçlarında atıyor yaşamım işte,kırmızıdan da kırmızı bir cehennem yokluğun ömrümde.
Ve son buluyor her şey ne zaman değse süzülüp omzunun kokusu zihnime.
Kokun,unutulan her saniyeyi bulup,tutup kolundan getiriyor önüme.
Temizliyor üzerindeki tüm çöl kumlarını bir gülüşün...
Terminal lucidity.
Ey güzel yüzlü habis.
Aç kollarını yeniden sevgilim,ebedi kabrime uzanmaya geliyorum.
16.29 unutulan her şey.düşen tohumları toplayıp gömen sincaplar ormanı aşkımız.ve yağmurlar,ve yağmurlar...düşlerimiz filiz verip yeşilleniyor yeniden ve yeniden asla yorulmadan sevgilim,ve ıslak toprağın kokusu ardından doğuyor yemyeşil bir güneş ayaklarımızın göğüne.
Terminal lucidity.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder