27 Ağustos 2011 Cumartesi

...


ve oldu...
odama ay tüm ışığıyla doğdu...
sonunda yüreğim gece karanlığı...
gülüşüm utangaç bir cırcır böceğinin kısık seranatı...
ve oldu...
ölüm öldü bu gece içimde...
yüreğim avuçlarıma saklandı işte...
ve oldu...
kaldırıma uzanmışım ben gülen gözlerle,
bilmelisin ama,
çünkü tanrıçalar göz kırptı bana...

zaman;geç saatlerin bekleme salonu yalnızlığı...

Hiç yorum yok: