Her ateş , kurbanına aşık biraz da...

Kayıp giden kum taneleri yakıyor avuçlarımda

demlenen yaşları...

Kızgın tüm kumlar.

Ateş en cahili tüm gezegenin,tüm zamanların.

Külle yıkanıyor vicdanları insanların.

Peki neden.

Yakmaya gerek var mı illa aklanmak için.

Şiir yazmıyorum ben.

Konuşuyorum kağıda ;

Yani son nefesine ağacın...

Kayıp giden kum taneleri yakıyor avuçlarımda

demlenen yaşları...

Düşüyorum.

Saatlerce düşüyorum...

Çığlıkları bıraktım,korkmaları terkettim.

Düşlüyorum.

Düşlüyorum.

Düşlüyorum.

Kayıp giden kum taneleri yakıyor avuçlarımda

demlenen yaşları...

Kumlar kızgın...

Kahveler dem...

İnsanlar yorgun...

Kuşlar göklerin,

Gökler kuşların.

Her ateş , kurbanına aşık biraz da...

08.32