Mızrapsız kanar bazı yaralar,
El dokunur,
Gün ağlar...
Düşler yanar bazı çaydanlıkta,
gecenin ayağı kayar,
düşer şafaklar dalından.
Mızrapsız kanar bazı yaralar,
Kabuk kaşınır,
Gözler dolar,
Yürek taşar...
Hayaller kül olur dökülür bazı tablada,
Sabah olur,
kuşlar susar,
Adı küskün olur güneşin...
Mızrapsız kanar bazı yaralar,
El dokunmak ister yaraya,kana,
Sıcaklığına sesin...
Mızrap düşer ağaçtan yuvasından...
Özler nefesinin sesini yaşlı bir çocuk,
Ekmek taş keser,
Yoğurt ekşir,
Sütlacın yüzü kurur çatlar düşlerin.
Küf biter gülümsemelerinin üzerinde.
Mızrapsız kanar bazı yaralar,
Kan akmaz olur,
Düş tütmez olur,
Ocak söner,
Şubat üşür...
Yürek atmaz olur.
Mızrapsız kanar bazı yaralar,
Çiçek açmak ister dal,
Yağmur akmaz olur,
Arı uçmaz olur...
Zaman; dünya yanıyor ufaklık.sımsıkı sarılmış bir çocuk parkasına korkudan oysa.terliyor kağıttan hayaller...
Kıramp girer yaşamak denen acıya bazı.adı delilik olur susmaların.
05.34 ve perdeler yel ile sevişiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder