İkinci ömrümün çocukluğunda gelmeliydim ben sana

İkinci ömrümün çocukluğunda gelmeliydim ben sana.

Bir kere ölmeliydim önce...Yaşamak nedir tanımalıydım.

Ayrılmazdım kapısından gözlerinin bir nefeslik an bile olsa o zaman.

Düşlerinin elini bırakmazdım asla.

İkinci ömrümün çocukluğunda gelmeliydim ben sana.

Bir kere ölmeliydim önce...Yanmak nedir bilmeliydim,tutuşmalıydım.

Saçlarından ayırmazdım aldığım nefesi o zaman,

Karışsın isterdim saçlarının kokusu her nefesime,içime.

Taa içime...İçimin ağaçlarına kadar...

Düşündüklerinin kokusu açsın isterdim içimin her ağacında...

İkinci ömrümün çocukluğunda gelmeliydim ben sana.

Bir kere ölmeliydim önce...Kül olup toprağa karışmalıydım,

Hissetmeliydim çimene kan olmayı,çiçege renk.

Arıya aş,ağaca düş olmayı...

İkinci ömrümün çocukluğunda gelmeliydim ben sana.

Bir kere ölmeliydim önce...

09.08 toprak kokusu