Bir çocuk seni seviyorum diyor
Suluyor içimin kış bahçesini.
Ne zaman kurumaya yüz tutsam
Bir şarkı tutuyor elimden
Konuşuyor yapraklarımla.
Ne zaman kurumaya yüz tutsam
Bir film ışık yakıyor karanlığıma
Bir ses yol gösteriyor seslenip ruhuma sanki.
Ne zaman kurumaya yüz tutsam
Bir kuş şiir okuyor göğe
Bir damla can suyu düşüyor tanrının gözlerinden karınca çölü yüzüme.
Ne zaman kurumaya yüz tutsam
Gecenin bir yarısı bir rüzgar kulağıma yaşa diye fısıldıyor.
Düşler sabaha karşı yeniden doğmama yardım ediyor.
Ne zaman kurumaya yüz tutsam
Şemsiyem dahi ters dönüyor,
Arkamdan yel itiyor,
Durma diyor gibi birileri.
Ne zaman kurumaya yüz tutsam,
Canım çok yanıyor.
Kuruyor yüreğim,çatlıyor şiirlerim.
10.08 kurak şehir düşleri...susuzluk karalamaları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder