üç ayaklı bir at düşümde

-Merhaba,nasılsın görmeyeli.

-derin bir yerdeyim,iyi değilim ama.

-ne kadar derin peki ?

-gezegenin balkonundan düşmüşcesine,kainat apartmanını gıpta ile tüm şüphesinden kurtarırcasına zihninde,bir arı diğer bir kıtaya göçüyorcasına,yaşamak denen ateşin tam içinde bir taş yıllardır sönmeden yanıyorcasına,bir ağaç güya sevda uğruna bıçaklanıp kanıyorcasına,bir fil çıkmış ince bir ipe nedendir bilinmez yürürcesine,bir karınca şu dağa el atmış sırtlarcasına,bir nefesten bir nefese bir ömür düşercesine,bir adım atsan sona dokunacak iken bile isteye yaşama düşercesine,biri fermana dünyayı yazmış ama yanarken elinde kağıt,bir harfe dahi bakmayışın kadar,saçını yasınla karlara boyarcasına derin...

09.43 üç ayaklı bir at düşümde.arpa sap kırmış,insan kalemini umrumda mı.tanrının avuçlarından kayıp düşüyor sırtın gerisine o melek.gür kanatların canı yok sanki,bırakmış kendini bu andan sonra boşluğa sanki.uçsa uçası yok,düşse ruhu...üç ayaklı bir at düşümde.arpa sap kırmış,insan kalemini umrumda mı.ruhum melek düşmüş tanrısından,kanadı koparılmış bir sinek misali çaresiz.düşmeler ile savaşmıyor artık tek kanadım...durmuş şiirlerinin vızıltısı...bağlaması sırtında kanatları şiir bir böcek düşüyor dalından yere.

üç ayaklı bir at düşümde.arpa sap kırmış,insan kalemini umrumda mı.