Kalemim çizdi kutbunu göğe.
Dalga geçen bir gülüş tokatlar sonra beni,
Ellerimde mermerin tozu sızlar,
Ekmeğimde unum...
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Sıradan ışıltısında ortadaki köyün.
İçimde bir sanatçı kulağını keser,
Sanat içimden uçar gider başka mevsimlere.
İçimin sıcacık kışı diye biter oysa sana mektuplarım...
İçim kırlangıç.
İçim mayıs.
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Kalemim üfler sur'u gözlerine.
Sızlar dudaklarım.
Sızlar dualarım.
Üşür tanım.
Üşür yalnızlığım.
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Toz döker kainatım ardın sıra tüm karanlıklara.
Yanık kokar fezam.
Yanık kokar avuçlarım.
Gülüşün dalga geçer benimle.
Ben mezarımı kazarım dudağının kenarından cennetime.
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Tüm yıldızlar yakar da seni ,
Benim göğümdeki kıyamaz sana üfler ılık bir rüzgarı tenine...
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Sen gelmezsin.
Silinir feza,silinir kağıt.
Eğer ki katlanmazsa doğru tarafına hiç bir ağıt,
Kayar gider dökülür her sihirli şey,
Yok olur gider gökler,şimsekler,yıllar,yıldızlar.
Unutulur her gülüş.
Kıyameti gelir mektupların,sözlerin.
Bulamaz salak bir çocuk kağıdın arkasındaki cennet yolunu sonra.
Solucan deliği der bir dahi,
Kör gönlümün üçüncü gözünü açar o oysa.
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Sen gülersin.
Bir kıyamet düşer güne.
Gün düşer gece olur.
An düşer ateş olur.
Bir yıldız ölür göklerde,
Adın,süpernova olur...
Kağıdımın göğünde bir yıldız bekler seni.
Kıyamet öper beni ,sana teslim yelimden.
22.51
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder