Plastik bulutlardan yağmurlar topladım bardağıma bi başıma ben oysa

Sen hep çocuktun.

Büyümedin.

Ne güzel yaptın.

Plastik bulutlardan yağmurlar topladım bardağıma bi başıma ben oysa.

Sen hep çocuktun.

Büyümedin.

Ne güzel yaptın.

Ben elliydim sekizimde oysa.

Kim doğru yaptı bilmiyorum hiç,

Kim doğru kaldı acaba.

Kum saatim demiştin bana.

Kırıktı camlarım benim oysa.

Dağılmıştım.

Dağılmıştı kumlarım,

Dağılmıştı zaman,ellerim,gözlerim,ufkum...

Kum saatim demiştin bana.

Ben çoktan saçılmıştım oysa...

Sen hep çocuktun.

Büyümedin.

Ne güzel yaptın.

Ruhun koşuyordu rüzgarlarla yelkenlenip dopdolu senin,

Bir kanadı yanmış kaybolmuş bir arıydım kovanından çok çok uzakta ben oysa...

Ve İğnesi kendini kesmezdi asi ruhumun asla benim,

bu yaşamak hapishanesinde ömrümün...

Sen hep çocuktun.

Büyümedin.

Ne güzel yaptın.

Bana şarkılar bıraktın yazılmamış mektuplar diye.

Bana yarım bitmemiş şiirler bıraktın.

Hazine odasının tozlarını topluyorum ben hala içimin saadet kapısında,

tozlardan bir çöl bakıyorum cennetimin ağaçsız bahçesinde...

Sen hep çocuktun.

Büyümedin.

Ne güzel yaptın.

12.51 rüzgarlar dalları sallıyor uyusunlar diye...balkonu yıkıyor biri belki.bir kaç su damlası ninnisi oluyor bebek kulakların, tutunamayıp düştükleri uçurum saçaklardan...