Bir iki üç adım düştü sararan yapraklar gibi önümden.
Ömrüm kumu döküldü incecik cam saatimden.
Sır sakladım tuttum göğsüm aynasında,
Döküldü sırrım asırlık zaman ile sanki,
Aynam cama döndü,
Camım toprağa yanımda.
Yine de iyileşmedi şu yaram.
Zaman merhemi değilmiş söylediğin gibi anladım.
Kandırmışsın önce beni,sonra kendini.
Bir iki üç adım düştü sararan yapraklar gibi önümden.
Ömrüm kumu döküldü incecik cam saatimden.
Urfaya gettim,menzile düştüm kutsal yeminler ile,
Yine de vazgeçemedim bu sevdalı nefesimden,
Üfledim dağıma içimde,bir ejderin yanan yangın ciğeri ile...
Bir ney'in içine hapsedip kendimi,
Çilehanem saydım nefeslerimi...
20.37 bir Tanrı,bir karınca,bir çöl var önümde şu umman öğlende.hangisini geçsem kime düşerim bilemedim yolumda,hangisine değsem elimi diğerine sürgün kalmışım bu düşten hayatta...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder