Mutluluğun diyarına sürüldük önce.
Mutluluk sarhoşu zihinlerimiz,
Hissiz kalmış uyuşmuşuz ve farketmiyoruz artık hiçbirşeyi.
Nefes almak dahi acıklı böyle zamanlarda.
Tüm andlar,yeminler ve sözler,
Bir daha istemediğine,yapmayacağına dair.
İnsan,pişman etlerin toplamı,everesti tüm kadim ulu dağların.
Ve tanrı ısırdı beni kopardı bedenimden,
çiğnedi söyleyeceği ıslak ılık kelimeleri ile,
sonra tanrı tükürdü beni yere,o çamurdan kadim düşlerine...
Mutluluk cehenneminden çekip aldı,
Önce acılara sardı,
Sızıların cennet bahçesine fırlattı...
Hissettim kendimi,hissettim ruhumu içimde.
Bir dağ tepesinde,
buzlar karlar içindeki sonsuzluğun küçük gölünde,
yıkandım soğuğun tenime saplanan bıçaktan keskin ağrı dolu acısı ile,
Cennetin günahlarını yıkadım üzerimden,
ve ağrılı acılar ile kestim tenime yapışmış günahlarımı,
suyun o soğuk keskin bıçağı ile...
Kanım korktu çekildi içime,
Yaralarım kanamadı bile...
11.18 güller ve günahlar.gök beni izlerken yalanlar söylüyorum sana.ve günah çıkartıyor ızdıraptan ruhum kalemim ile sayfalara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder