çatlıyor avuçlar toprak toprak...
sensizligin kurak susuzluguna asılı ıslak hayallerimin hepsi...
belki kururlar diye...
belki bir gülümseyişin dogar yüzüme güneş diye yine...
çatlıyor dudaklar toprak toprak...
sensizlige mahpusum ben
sensizlige mahkum bir yagmurun altında
ellerine susuz ellerimden hapisim sana...
parmaklarımın ardında yatıyorum hapsimi.
agzımda soguk nem kokusu bir duvarın tadı...
bogazımda paslı buz gibi bir demir tadı kelepçedir her nefesime...
agzımda sensizligim sen dolu hep..
sensizligimden kokunun hayali miras bana...
mahpusum sana parmak aralarından...
parmak uçlarından...
mahpusum sana tüm parmakların ardından....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder