dudağımdan dudağına miras bir damla zehir...

dudağımdan dudağına miras bir damla zehir...
sessizliğe büründü yüzüm...
ve yüzüme gökten ekilen kardan soğuk bu şehir...
sönen bir yangın ertesi yanık kükürt kokusu sesin...
parmak ucumda ıslanan bir yanık sızı...
tuz dökülen yalanlar çaydanlığından,
beyaz gömleğime düşen leke idi gökyüzüne saplanan gözlerin.


dudağımdan dudağına miras bir damla zehir...
ölüme esir yaşam çabası dakikalar düşüyor saatinden...
bileğinde soğuk kelepçe izi anılar...
dudağına gömülen ölümümde nefesinden nefesime akan o sıcak nehir...

soğuyan adımlarımın memleketiydi oysa askıda gördüğüm ıslak ceketin...
ve ben seni kaçıyordum herkesi terkedip...