Garezim yaralarımın kapısı,
Çalar çalar kazırım kabuğunu içimdeki lav'ı dertlerin,
Kanatırım her iyileşme çabasını tenimin toprağında,
Düşler uçuşur yüzlerce her üflediğimde,
Dağlar kar salar beyazdan bir kıyamet gibi her ofladığımda,
Yalnızlık bir korku değil,
Yalnızlık cesur mu cesur bir zafer zihnimin çayırlarında...
Garezim yaralarımın kapısı,
Çalar çalar kazırım kabuğunu içimdeki lav'ı dertlerin,
Kanatırım her iyileşme çabasını tenimin toprağında,
Kuşlar ötüşür onlarca her düşlediğimde,
Böcekler türkü çığırır sevdaya yalnızlığın en derininden...
On yedi yıl toprağın mahpusundan,
Üç gün gün yüzü için sadece,ağlar tüm gündüzü ağustos...
Sevda bir kavuşma değil uzanan havada kalan korkak ellerimde,
Sevda bir yol gözlerimden gönlünün en kilitli kilerine...
Dert bir,dert bin farkeder mi,
Gözden derilen yaşlar tartar mı aşkın yükünü...
10.03 derdin katarı,gönlün şu kaybolmuş ıssız kervanı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder