Sen,rengarenk bir rüzgargülü yemyeşil ağaçlarda.
Ben,uçan kuşları kıskanan bir deniz kaplumbağası belkide senin denizlerinde.
Ellerinle kazıp ellerimi kuyulardan çıkardığın o an aklımda hala,
Ellerim yusuf'u kazağımın kollarındaki kuyuya itilen düşen...
Aklım bir tren olmuş sanki,
durmadan,o kemik kafesine özgür bir kuş misali kendini vuran çırpınan küçük kalbinden taşan o heyecanına sarılan ilk nefeslerine gidip geliyorum...
Tuzda yürek,yanıp pişiyorum.
22.47 eski güzel günler çağırıyor bizi uzaklardan...FIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder