Her yer darmadağın.
İçim bombok.
Sifonu bozuk hayallerimin.
Çekip gitmez kırgın anlarım.
Kitabımın arasında saklayıp unuttuklarım.
Her yer darmadağın.
Toplayanı yok gizli çekmecemin.
Kapşonu küçük artık o sevdiğim solmuş kazağın.
Düşmez kopup kendi kendine,
Eskiyen takvim yapraklarım.
Son bahar değil o sararan gözlerimiz ardında.
Her yer darmadağın.
İçim bombok.
Sifonu basılı kalmış akşamlarımın,
Suyu durmaz gözlerimin.
A dört şiirler durağı avcumun kütüphanesi,
Ressamlar şarap uykusunda ceplerimin.
Her yer darmadağın.
İçim bombok.
Ne kadar yıkasam da geçmiyor sanki kokusu mısraların.
Burnuma açıyor kan kokusu o çocuk çiçeklerin.
Her yer darmadağın.
İçim bombok.
Kimse dokunmuyor oyun parkımdaki kumlara.
Kediler çişini yapmış o eski hatıralara...
Bir küçük kızın kalbi kırılmış,
Bir kadın ağlamış o beyaz siyah dünlere...
Her yer darmadağın.
İçim bombok.
Çölden esiyor o en güzel çiçeğin kokusu parfüm diye geceye...
Salçalı bir bulgur pilavı pişiriyor çocuğun teki,
Siyah gazoz ve turşulu,burun gıdıklayan günlere.
Her yer darmadağın.
İçim bombok.
Tüm kitapları yakıyor insan,içimdeki ağaçlar gibi.
Ve tepemizde uçuşan şu binlerce küller yıkıyor tüm günahları.
00.37 Çiş,siyah gazoz ve kül üstüne...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder