Ömrüm vuruldu dalından,
Bir suyun yüzüne düştü,
Kanadı kanadı da şiire üşüştü,
belki kara belki en alından,
Koca deniz bir tabloya dönüştü.
Gökten metaforlar çaktı düştü denize,
Ömür ağlaya ağlaya bir şiire dönüştü...
10.23 mektuba turna demişim,
göç etmiş gitmiş elimden dilimden üşüyüp korkup senin sıcağına uçup.
Bir zaman geçmiş,
beklemişim heyecanla bir çocuk gibi.
Geri döneni olmuş,dönmeyeni...
Yaren dönmüş şükür,sen dönmemişsin gibi.
bir ağlasam ormanlar yanar,
sussam affetsin beni tüm kuruyan devden dev şu kimsesiz okyanuslar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder