Birkaç beyaz leblebi ve yalnız eski bir gitarın mırıltılı ağıtı kulağımda.
Her sabah doğuyor güneş korkma,
Bırakmıyor ellerini gezegenin asla.
Ne bitmek tükenmez bilmeyen bir aşk ateşidir bu ömrünce.
Yandıkça yanıyor,yeniden doğuyor durmadan,
gözlerimden yanıp parlayıp tüm bu sana küsgün şiirler...
Ulaşamayacağın yer yok içimde.
Değemeyeceğin köşesi ruhumdaki üçgenin.
Birkaç beyaz leblebi ve yalnız eski bir gitarın mırıltılı ağıtı kulağımda.
Her sabah doğuyor güneş korkma,
Ve sen ölüme bile değersin ışığına uzansan.
Ve sen ölmeye bile değersin,
Saklı zehir,bir damla bal düşmüş dudaklarından.
Ve ben,bunu bile bile öpüyorum uyuyan güzel azrailimi...
08.41 düşler,aşklar ve bıçaklar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder