- nasılsın içimdeki kehanetlerin askeri ? İyi misin ?
- hayatım boyunca beklediğim kaderimdeki savaşım gelmiş ama ben en ön sırada düşmüşüm dizlerimin üzerine,vazgeçmişim herşeyden, kazanacağıma tüm kalbimle eminken,daha denemeden bile önce kendime kaybetmişim gibi...her savaşı kazanabilecek beynim kendine ihanet etmiş ve tüm keskinliğini kendine çevirmiş,kendini bıçaklamış gibi...sonuna ulaşamadığım bir uçurumdan düşüyorum sanki sevgilim,çarpıp parçalanmak dahi olsa dokunduğum ulaştığım ucunda,parçalanıp en doruk acılarda kendimi hissedip bulmak ister gibi...
sonuna düşmek istiyorum şimdi.
10.22 içimde ihtiyacım olan savaşlarım ölüyor bir bir sevgilim...ve silahını kuşanmış haince bana uçuyor büyüttüğüm tüm beyaz güvercinler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder