Cam bardağın kenarı kırık,
Tehdit ediyor her yudumda dudaklarımı,
Dayamış kırık camdan bıçağını nefeslerime,
Sanki korkuyormuşum gibi,
Elleri titriyor nedense kendisi de bilmiyorki nedenini,
Ve kızgın hatıralar bağırıp çağırıyor rüyalarda yüzüme artık,
Uyutmuyor yorgunluğu gözlerimde,
görevini bırakıp uyumaya giden şu hain tembel gece...
Cam bardağın kenarı kırık,
Tehdit ediyor her yudumda dudaklarımı,
Biraz kan ve sıcak,
Sanki buzdan yoğrulmuş ölü bir kraliçenin uğruna yaşanılası mor dudaklarını,
Dizlerinin üzerine düştüğü bu cehennemlerde,
biraz olsun sönmek için her daim bekliyor...
Cam bardağın kenarı kırık,
Tehdit ediyor her yudumda dudaklarımı,
Konuşmak güç,
Derin nefeslerde kanıyorum şiirlerimi.
En iyisi sen sadece gözlerimi dinle sevgili...
12.40 hem dem anları günün.sadece sohbet,şu binlerce arının bize ömrü boyu toplayıp taşıdığı.
Bakışı bal nefesler iskelesi oturduğumuz her beton deniz kenarı yalnızlığımızda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder