kılıçlar,kitaplar ve savaşlar

 

Abisinin kılıcını eline almış bir çocuk prens,

Savuruyor şiirler gibi gül yaprakları misali kadifeden tehditlerini bir oda dolusu düşmana.

Koca bir ev bu dünya,

Kaç katı çıkıp inebilirdin ki bu kadar az bir zamanda...

Çiçekleri de mutlaka sulamalıydı üstelik her şövalye,

Anlamak için mandalinanın o güneş rengi suyunu.

Kirazın kan rengini kim koyuyordu içine,

Yada hangi ressama gidip çalıyordu boyalarını,

Bir havuç saklanırken kahverengi toprakta.

Abisinin kılıcını eline almış bir çocuk prens,

Savuruyor şiirler gibi gül yaprakları misali kadifeden tehditlerini bir oda dolusu düşmana.

Yoruldu yada sıkıldı bilmiyoruz ve neden,

Anladı belkide herşeyi bir nefeste,

Ve bıraktı kılıcı farklı bir yere aldığı yerden.

Sulamaya devam etti gökleri sonra bir yerden bir yere...

09.27 kılıçlar,kitaplar ve savaşlar üstüne...