Sanki mavi bir gezegenim,
Kocaman,kocaman,kocamanım seninle,
Seni seviyorum.
Öyle bir çekildin gittin ki içimden,
Uçup gitti tüm maviler içimden,
Ne gökler kaldı,ne denizler yüzümde.
Öyle bir boşluk ki yokluğun,
okyanusları içsem de dolmuyor içim,doymuyorum...
Sanki mavi bir gezegenim,
Kocaman,kocaman,kocamanım seninle,
Seni seviyorum.
Gitmişsin,
Öyle dedin,
Kıyamet düşmüş çoktan yüzüme,
Haberim bile yok.
Sular çekilmiş çoktan,
Telefonumu silmiş,sırtını dönmüş gecede ay,
Ayda bir bile artık görmüyorum...
Sanki mavi bir gezegenim,
Kocaman,kocaman,kocamanım seninle,
Seni seviyorum.
Tanımam kural mural,
Tanımam albert'ı anştayn'ı falan,
Sarhoşunum,
Dönüyorum kurtulamıyorum,ışığın oltana iğnem olmuş...
Ölsem kollarına düşüp şu kainattan,
huzur bulsam,
kıyamet,dudaklarından aksa dudaklarıma...
Sanki mavi bir gezegenim,
Kocaman,kocaman,kocamanım seninle,
Seni seviyorum.
Şimdi seninle biz,bu bir günlük ömürde bir çay molası bile değiliz...
Yazık.
Sanki mavi bir gezegenim,
Kocaman,kocaman,kocamanım seninle,
Seni seviyorum.
00.24 yürünmemiş yollarını ezberliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder