Her dalgayı kırıyor gözlerin şu yersiz fırtınalarında yaşamak denizinin,
Her şimşeği tutuyor elleriyle sözlerin bu acımasız göklerin.
Kalbim topallıyor senin uzaklarında,
Kırık bacaklı bir yarış atı gözlerim sesinsiz günlerimde.
Ruhumu üfleyen nefes damlıyor şimdi kanayan bakışlarımdan,
Terkediyor can usul usul adımlarıyla zihnimi.
Tek umut ağzımdan içime düşen o soğuk oksijende.
Ne kadar yansam o kadar yaşıyo bu sensiz tenim.
Bu dünyayı yensem bile,sensiz yine de hep kaybeden benim...
00.02 doğmak ve ölmek üzerine.Ve belkide arasında bir yerde,belki bir kesirin gölgesinde buluş haydi lütfen benimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder