Bir köy yolu yürüyorum kendimden

Bir köy yolu yürüyorum kendimden.

Derine derine.

Yukarıdan aşağı.

Bikaç kekik,bir su çiçeği kokusu gönlümde.

Yanıyorum da yanıyorum.

Sönmedim sönmüyorum.

Ne yağmurlar ne kar ne de denizler...

Faydasız zamanın tüm çakılları,kum taneleri.

Bir köy yolu yürüyorum kendimden.

İçime içime.

Topraktan aşağı.

Bir dut ağacının dalı salınıyor gölge gölge yüzümde,

Yaprağın elleri yüzümü almış avuçlarına.

Rüzgarın bağlaması kollarından,

Yaprakların türküsü kulağımdan,

Yaralarımı sarıyor çocukluğum sanki dağımdan koşa koşa dökülüp.

Bir köy yolu yürüyorum kendimden.

Annemin karnında ilk yuvam,

Fısıltı ile sanki beni çağırıyor...

11.36 güneş;bahardan germiş genç yayını,yaza bırakıyor sıcağını...benim içimde göğün gürültüsü,sanki bütün bir deniz yanmış cayır cayır,yükselmiş göğüne üzerime yağıyor...