Dayıyorum huzurun göğsüne başımı

 

Dayıyorum huzurun göğsüne başımı.

Penceresi açık gecelerimin.

Sokağın sessiz bir hışırtısı var,okşuyor yüzümü.

Piyanoda düşler doğuyor,

Kulağımda bir deniz,bir güneş...

Dayıyorum huzurun göğsüne başımı.

Yokuş aşağı yazıyorum kağıtlara karanlığımı.

Si notası seni taşıyor gözlerime.

Sabahın altısı.

Üst katta martıların can sıkan her günkü kavgası...

Dayıyorum huzurun göğsüne başımı.

Ancak böyle yazabiliyorum.

Çok çok iyi bir savaşçıyım biliyorum farkındayım,

Ama içimde,yüz yıldır kapalı gözlerimin ardında,bir keşişim o yapayalnız dağımda...

Ve,

Dayıyorum huzurun göğsüne başımı.

Yanıbaşımda binlerce modacı örümcek bekliyor emrimi,

Oysa benim anadan üryan tüm düşlerim...

Eskimişim,tozluyum,ve çatlaklarım...

Bumerangıyım annemin...

Dayıyorum huzurun göğsüne başımı.

Ve emziriyor beni gök yüzün bembeyaz altın suyundan,aklımızda kalan o güzel dünlerin...

Dayıyorum huzurun göğsüne başımı.

Üzerime toprak atıyor sonra birileri...

06.43 güneş doğuyor çocuk,güneş doğuyor...