Buluşmasına geç kalmış saçları ıslak bir yazın alnına düşen mahçup saçlarını düzeltiyordu iki parmağı ile haziran,
Pembe dudaklarına kan dolmuştu mevsimin,
Işıldıyordu,
Uzanıp öpse karşı gelmeyecekti elleri,
Titriyordu incecik bir zerafet ile,görünmüyordu sanki.
Uzanıp öpse karşı gelmeyecekti elleri,biliyordu.
Öpse ıslanacaktı yumuşacık beyaz bulutlara uzanan bereketli kutsal rahmi,
Öpse,
Temmuz tüm ömrü boyunca yağacaktı belki,
Öpmedi,öpemedi.
Bir şey durdurdu onu ama ne olduğunu bin defa düşünse de bulamadı.
Keza kıyametler diğerlerinin aksine onu korkutmazdı.
Buluşmasına geç kalmış saçları ıslak bir yazın alnına düşen mahçup saçlarını düzeltiyordu iki parmağı ile haziran,
Pembe dudaklarına kan dolmuştu mevsimin,
Işıldıyordu,
Aklına kazındı her saniye ve her an'ı,
Beton çivileri vurdu ellerine dudaklarına sanki,
Çarmıha gerdi kendini susulmuş çığlıklarda,
Zor tutmuştu,zor tutuyordu kendini,
Neden niçin bilmiyordu,
Kalbi patlar mıydı volkanlar gibi heyecandan meleklerin ?
Kırılır mıydı mesela hemen yada ?
Bir saniye ve bin ömür düşünülmüş geçmeyen o zaman,
Aklına kazındı her saniye ve her an'ı,
Anlaştılar söz verdiler birbirlerine gözlerinde sanki önce,
Rüyalarında buluştular sonra,
Üç gün boyunca öpüştüler,
Beş gün boyunca seviştiler düşlerinde sonra,
Birkaç dakikalık rüya dedi birileri bilimce,
Emindiler ama,
Bir ay elele uzanıp yatakta gülüştüler onlar oysa.
Aklına kazındı her saniye ve her an'ı...
Buluşmasına geç kalmış saçları ıslak bir yazın alnına düşen mahçup saçlarını düzeltiyordu iki parmağı ile haziran,
Pembe dudaklarına kan dolmuştu mevsimin,
Işıldıyordu,
Beyaz tahtadan bir evin kolunun altında,
Anahtar deliği kadar dar bir aralıkta
Deniz,rüzgar gülüşürken bizi izleyip ardımızda,
Oturmuştun yükseklere yetişebilmek için belkide kaçak dövüşen sözde ateş sözde cesur dudaklarıma.
Affet.
Ve Ağustos kar yağdı sonra...
Eylül yaprak döktü yıllara,yollara...
04.11
sevişiyor ay ölmeye yakın bir yıldızla.
uzayın soğuk beyaz çölü,
zamanın kumlarını saçıyor yıldızlara.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder