Karşımda devden dev bir bina,
Kapital,olmuş sanki bir ejderha,
Ben zırhımı giyiyorum koştura koştura.
Unutmuşum hatta acemilikten bikaç parça üzerimden.
Duvarda paslı bir kılıç dedemden miras şimdi yanımda,kının bağrında,
Ve kor mu kor içimde yüz gemi batıran durmaz bir fırtına...
Dalından düşmemiş boynu kırık bir gül,
Ve yerde yatıyor cesur mu cesur gözleri kapanmış bir bülbül,
Burnumda seherin yapraklarının kokusu doğuyor,
İki dağ ile bakışıyorum yiğitlikte yanyana sıra sıra...
Karşımda devden dev bir bina,
Kapital,olmuş sanki bir ejderha,
Yüreğimden gerip genç ıslak yayımı,
Kalbine saplıyorum zehri öpmüş şiirin ok ucunu,
Dertler olmuş sıra sıra,
Ve sırtımda bu dertli dünya,
Duramam bir an bile,
Çözülür dizlerim,uçar bir rüzgarın ile içimdeki tüm güçler,
Issız tüm şehir sensizliği bırak hayalinsiz bile,
Şehir dediğin,dur durak yok bir koşturmaca,
Ve dedim ya sırtımda bu dertli dünya,
Çöker kalırım boynu kırık gül yüzünde sonra,
uzanıp güçsüz dibine yanıbaşına...
08.30 Her yaranın merhemi başka başka.
Her beden sarılır öper kendini,
Her yara dokunmasan da örter kendi kapısını.
Her ölüm inan bana her nefes kadar kendine özel...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder