Ruhsuz yalnızlıklar.
Dipsiz mahzen kuyular.
Kim kimi yakalasa yiyen yamyam zamanlar.
Avuçlarımda yakaladığım uçuşan kükreyişlerim var.
Tanrının sinekleri uçuşuyor işte yine etrafımızda.
Kaşınıyor tenimizde o dokunulmuş sevişmeler.
Ve kabarcıkları patlıyor bir bir burnumuzda yüzümüzde,
Elimde çocukluğum,elimde bir Ankara gazozu üşüyor.
Kesiyor beni kollarımdan kafamdan ağzının suyu akan avcı karanlıklar.
Başımı duvarına asıyor ve şimdi şu acımasız zaman.
Ruhsuz dudaklar.
Dipsiz mahzen,uçuşan polenler ve sahipsiz kimsesiz öpüşmeler.
Tanrının duaları örtüsünü örtüyor ölümlerin üzerine üşümeyelim diye.
Ve zaman üç çocuklu bir anne,
Dün ve bugün hep kavga ediyor,
Yarın annesinin karnında usul usul uyuyor.
Kim kimi yakalasa yiyen yamyam zamanlar.
Avuçlarımda yakaladığım uçuşan kükreyişlerim var.
Vegan aslanıyım sevdanın,açlıktan öldüğüm gözlerinde...
09.48 ilk nefes.sonsuzluk.Ve ölüm ılık dizlerinde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder