Can bir rüzgara çarpmış ağaç direkte tellere düşmüş

Adım sevda olmuş,

Ruhum tütmüş,keçem bitmiş.

Her gece uykumdan oşür düştüm durdum.

Kimsesiz kabirde duasız kaldım.

Et çürüttüm,nefes yaktım,

Prangalarda yılları saymadan düştüm,

Ayaklarıma demirler doğurdum,büyüttüm,

son nefeslerini aldım ektim yeniden büyüttüm;

Adım sevda olmuş,

Ruhum tütmüş,keçem bitmiş.

Şiirim yunus olmuş susmuş,

Ayaklarım mecnunu anmış durmuş,

Gözlerim veyseli duymuş,

Yan yan kül olmuş dökülmüş kavrulan yüreğim,

Adım göklerin gölgesine hapsolup beyazıd olmuş,kahrından ölmüş;

Adım sevda olmuş,

Ruhum tütmüş,keçem bitmiş.

Can bir rüzgara çarpmış ağaç direkte tellere düşmüş,

Kurtaramamış hiç kimseler,

Dar ağacında ibret olmuş kefenden beyaz teni.

Adım sevda olmuş,

Ruhum tütmüş,keçem bitmiş.

Karanlık çökmüş,gölge göçmüş,

Ocakta son kalan şehit odunların çıtırdayan ninnisi kulağıma merhemini sürmüş...

22.58 dar gelen kefenler yırtılıyordu akşamda,

Göğsüme sığmıyordu güneşten borç aldığım nefesler...