14 Eylül 2009 Pazartesi

yanıyorum...bir yangın başlıyor esir yüregimde...


yanıyorum...

alevleri olmayan bir sıcak kavuruyor tenimde yüregimi ...

içimdeki sızıların kürekleri çekiyor aglayışlarımın sandalını ...

delik yok bu sandalda...

korkun yersiz merak etme ...

batıyoruz sanışın boş bir önerge ...

bileklerine degen sandalda biriken soguk ,

deniz degil aglamaların suyu ...

yanıyorum ...

sırılsıklam kavrulmaların söndürülemeyen yanıklarıyım şimdi ,

su toplayan rotasında avuçlarımın ...

yanıyorum ...

beni rahat bıraksın diye kanımı bir kere olsun emmesine izin veriyorum ,

dişi kırık bir dişi sivrisinege ...

rahat bıraksın beni diye ,

rahatça yazabileyim karanlık odamda diye

haracımı kanımla ödüyorum

bu gecenin karanlıgında rahatsız edilmeden özgürce dolaşabilmek için sayfalarda ...

aglıyorum ...

aglıyorum tüm yangınlarıma yagmur olsun diye ...

sönmüyor kederim kavrulan tenimin kırmızıya degen topraklarında bir türlü ...

devriliyor cümlelerim kalemimin ucunda ...

kalemim sarhoş galiba ...

düz duramıyor mısralar dilimde ...

yanıyorum ...

alevsiz acılar evinde kalbimin ,
kalbim duvarlarımı süslüyor
esaretimin duvarlarına kalbimi yazıyorum ...

yanıyorum kuruyan sızılara gebe ıslak gözlerimde ...

Hiç yorum yok: