- ne kadar yaşayalım sevgilim ?
- bilmem hiç düşünmedim işin o tarafını.ne kadar yaşamak istersin sen peki ?
- hep ölümü düşünüyoruz,yaşamı yaşamayı unutacak kadar bazen malesef.hakkını verdiğimiz sürece süreden bağımsız;bir keyif,bir mutluluk yayılacak diye düşünüyorum çocukça bir umutla içimde nedense.bilemiyorum doğru yada yanlış mı diye.düşünüyorum ama seslendirmiyorum.içimde tutuyorum çocuk düşüncelerimi,düşlerimi.bahçeye salmıyorum çocuk ruhumu,şiirlerimi.insan evlatlarına ne yazık ki güvenmiyorum.bu korkumun asla adil olmayan sonuçlarını,neden olduğunu bilmeden yaşıyor çocuk düşüncelerim,çocuk ruhum,çocuk şiirlerim...
Zamanın bir önemi yok aslında sevgilim.boş geçen bir asır yerine,saniye saniye uçtuğun aktığın bir gün yeter ölürken seni gülümsetmeye.
içini doldur nefeslerinin sevgilim.
12.51 arı.sinek.kırlangıç.insanlar ve rüzgarlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder