inandığın tüm çıplaklıklar

- soyunayım mı ?

- azalmana gerek yok seni öpebilmem için.göklerin serinliğini hissetmek istiyorsa genç teninde nefes alan ıslak derin,çıkar herşeyi kafandan lütfen,üzerinden değil...azalmana gerek yok seni öpebilmem için.ve ateşe ihtiyacı yok insanın illa yanmak için.tutuşurum ben yine de sen dev gibi bir bulutu giydiysen bile üzerine düşlerin montu diye.

- azalmak istiyorum karşında sevgilim.

- çıkar gözlerinden başkalarının sana zorla giydirdiği her prangayı sevgilim.bakışların nasıl yüzebilir yoksa göklerin kocaman mavi denizinde bu kadar ağır bir yükle.tut ellerimi avuçlarımın taa içinden,sımsıkı...gözlerini gözlerime çivile dayayıp başını başıma.isa'nın kanını döksün gözlerimden tüm hayin çingenelere inat ağlayan sıcacık yaşlarım.kurur nasıl olsa bikaç dakika sonra yüzümde tuzuyla, kızıldenizden bana miras ortasından yarılmış tüm yetim aşklarım...

15.19 sevgilim;

inandığın tüm çıplaklıklar,

kurşun geçirmez yeleğinin ağırlığını taşıyor boş yere senin.

öleceğini sandığın uzaklardan gelen her kurşun sesinde kulağında aslında senin,

ömrün bir yeşil filiz verip,yeniden uzuyor sevgilim.

günah olan yalan söylemek;

gerçeği duymak,gerçeği söylemek,

gerçeği soyunmak,

gerçeği sevişmek değil...