Dalga geçilen yıldızları var kağıt göklerin.
Ve kutbun çok uzaktaki o parlak güneşi...
Kağıt ortası sevdanın kuzey ışıkları gibi.
Kaçıyoruz sanırım itirafsız,korkak misali.
Herşeyleri makinalar yapıyor şimdi,
Şiiri filmi yazılımlar çiziyor.
.ıçmaktan üşeniyor de insan,kalın bağırsağına basınçlı hava basıyor gibi.
Oh be kolay oldu diyor seviniyor bir de.
Eksiği yok hiç merak etme,tam bir saçmalık yani.
Seni unutur gibi...
Unutamazken asla,bir makinaya gel de beynimi sil der gibi.
Tembel insanın öğretilmiş açlıkları hepsi.
Ve selam olsun,pavlovun en azından dürüsttü tüm o köpekleri.
Kağıt paraların kuşe hapishanesi kafalarda.
Dalga geçilen yıldızları var kağıt göklerin.
Ve kutbun çok uzaktaki o parlak güneşi...
Kağıt ortası sevdanın kuzey ışıkları gibi.
Herkes gülse kanardı sadece,sallamazdım,
Sen güldün ağladım.
Tıpkı taş yağmurlarına alışmış yüzüme değen,
senden atılmış tek bir gül goncası gibi.
Yığıldım içime kimsesizliğimin,
ama bu sefer daha ağrılısı,farkına vardığımdan sanırım...
İçim çok acıdı o gün neden bilmiyorum...
Dalga geçilen yıldızları var kağıt göklerin.
Ve kutbun çok uzaktaki o parlak güneşi...
Kağıt ortası sevdanın kuzey ışıkları gibi.
09.53 bir sızının yıldönümünde belkide...fin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder