Yaralarım kaşınır.
Döverim tenimin kalesinde kabuktan kapılarını anılarımın.
Yekpare top atışı gözümde yaşlarım.
İhtiyacım yok bir hayvanat bahçesine.
Hayvan bahçesi ? Hayvanat bahçesi ?
Kafese kapatılmasın yazdıklarım,
Esaretin aşı koyulmasın önüme.
Fıstık olmasın,öyle şaşkın şaşkın bakılmasın.
Kapatılmasın hiç bir mısram iki nefes zaman için gözleriniz ve sözleriniz önüne.
Kuru saman boş sözler ve gün boyu geviş getiren tembeller ordusu şehirler.
Gökten yağan beyazdan zehirler ?
İhtiyar bulutların saçları dökülür karlar ile belkide.
Yıldızlar yağar mı geceden aşağı peki,
Bir ömür boyudur kurduğun düşlerin harmanı olur mu mesela...
Yaralarım kaşınır.
Döverim tenimin kalesinde kabuktan kapılarını anılarımın.
Kafiyesinde dinlenir başı ağrıyan şiirlerim gözlerini yumup.
Bir üzüm asmasının yeşil ipekten saçlarını okşuyorum rüyalarımda,
Gölgesine uzanıp uyuyorum tekrar ve tekrar rüyalarımdan koşup.
Bir salkım kara üzüm dudakların ve parlıyor güneşin altında,
Dalından koparmadan uzanıp incecik boynundan,
bir şifacının hayat kurtaran yılanı gibi öpüyorum seni dudağından kara düşen bir kelebek kadar ancak ses çıkartıp ılık teninde doğanın...
Dalından koparmadan asla,
içiyorum lezzetli tanelerinden kimseye sormadan ruhunun bütün tatlı özünü...
Yaralarım kaşınır.
Döverim tenimin kalesinde kabuktan kapılarını anılarımın.
Yaralar,tenime miras izleri yaşamanın.
Tenimde yeniden isim verdiğim sızılar denizi...
11.07 yağmurun ormanları,karıncayiyen ve ornitorenkler...kim kimi düşünüyo asla bilmeden...bilemeden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder