bazı köz ile,bazı kül ile

 

Yırtılır günler tarihten her gün,

Bize özel bir şey yok sevgilim,

birbirimizden ve düşleyip sakladıklarımızdan başka...

Begonviller güller boyamasa böyle güzel bu yalnızlıkları bir yaz günü,

Çekilmez inan yaşamak ve savaşmak,

Ellerimde toprak,yüzümüzde başkasının kanı ile...

Yırtılır günler tarihten her gün,

Duvarda bakıştığım gülümseyen bir semender,

Ve korkup kaçışan iki böcek gözlerimde,

Beni arıyor yaşamak belli ki her yerde ama heryerde sevgilim...

Baktıysam da heryere inan,

ben de bulamıyorum artık kendimi...

On dört dakikada yıkanır mı peki ömrün beyaz gömleği,

Ya yorulan gözlerinin ışıldayan rengi,

döner mi ilk bakıştığımız andaki o şimdi bulunmaz rengine,söyle...

Yırtılır günler tarihten her gün,

Bize özel bir şey yok sevgilim,

birbirimizden ve düşleyip sakladıklarımızdan başka...

Onbeş temmuz günün adı,

Ya kafamızın içindeki bu kara kışlar,

Ya sessizliğin,

kurumaya yüz tutan mendilimin içinde...

Değer mi peki çevirsem bu eşsiz denizlere,göğe başımı,

Göremem ki aynı rengini bir daha,

Tutmayınca ellerini,uzanmayınca dizlerine,

Bakmayınca gökle sardığın yüzüne kucağında,

Göremem ki aynı rengini bir daha,

O mavi nerede,

kaç mavi o kadar mavi olabilir ki bir daha bilmiyorum...

Bir daha görmedim asla...

Göremem ki aynı rengini bir daha...

Yırtılır günler tarihten her gün,

Bize özel bir şey yok sevgilim,

birbirimizden ve düşleyip sakladıklarımızdan başka...

Aranıp duran korkak ellerim* ,

Gitmiyorum yüreğimin köyüne yüzyıllardır,

Oralar gül mü diken mi şimdi hiç bilmiyorum,

Ve kaç yaşındayım şimdi inan unuttum,

seninle öğreniyorum...

09.36 aşkı bilerek doğar her ruh.aşkı unuttuğunu düşünerek korkar durur yersiz,oysa o hep içindedir...bazı ateş ile,bazı köz ile,bazı kül ile...

* "Aranıp duran korkak ellerim" Turgut Uyar Göğe bakma durağı.

Teşekkür ederim.