Olsundu

 

Kırıldı kolum kanadım.

İşe yaramaz dedi belki babam kartalın yuvasından ve o kutsal dağdan.

Kaç yazar yürüsem evliyası olsam tüm yerlerin,tüm toprağın ve anlatsam hepsini sana kana kana hem değil mi...

Göklerde amirali olmadan yırtıp beyaz bulutlarını mavinin,

Olamaz mıyım ki yine de söyle senin o cesur evladın,

Yerde on aslanı yensem devirsem de,

Gökte vurmasam gök rengi bir güvercini misal,

o pır pır korkan masum göğsünden...

Olamaz mıyım ki yine de söyle senin o canın evladın...

Kırıldı kolum kanadım.

İşe yaramaz dedi belki babam kartalın yuvasından ve o kutsal dağdan.

Bilmem neden tüm bu olanlar,

Bir şairim ve alınganım,

Ben seçmedim inan...

Ruhu senin tanrın üfledi karanlık ve ıslak içime.

Kırıldı kolum kanadım.

İşe yaramaz dedi belki babam kartalın yuvasından ve o kutsal dağdan.

Yerde yüz fil ile sustum binbir gün yapayalnız,

Bile isteye aç ve susuz da,

Yine de senin gözlerinin göğüne çıkamadım hiç bir sinek olup,dahi düşemedim sevgi dolu diline.

Kırıldı kolum kanadım.

İşe yaramaz dedi belki babam kartalın yuvasından ve o kutsal dağdan.

Aç yaşadım,

Susuz yaşadım,

On aslan ile savaştım tek başıma da,

Onsekizbin alem yürüdüm dolaştım da,

Ölmedim,

Yaşadım yine de,

Amma,

Eremedim bir türlü senin altını eritip içen o güçlü parlayan güneşine...

Yine de,

Canın saolsun,

Olsundu...

09.57 yuvanın incesi,sütü kardeşine acıyı kendine uzatıp saklayanı,kolu kanadı kırık güçsüzü belki senin gözlerinde,

öpüyor seni kadim güçlü ellerinden ve yüreğinden baba,es geçip devden dev o keskin kutsal kılıcını...

Bin alemi kestim kana boyadım,

Onsekizbin alemi yürüdüm anladım da,

Bir seni yenemedim hala kafamda,

Herşeye rağmen,

Seni çok seviyorum baba,

İyi ki vardın,

iyi ki varsın...

Babama...

(Can'ıma...)