Beyaz kalmış kaz ayaklarından öpüyorum seni

 

Yanmışsın harman yerindeki korkmuş buğday taneleri gibi,

Gözlerini kısmışsın hep bana sanki...

Beyaz kalmış kaz ayaklarından öpüyorum seni,

Kağıdım sayıyorum tenini kalemime,

En beyaz yerlerine yazıyorum sana şiirlerimi,

Sen taşıyabilirsin sadece,

Ve yalnızca ben okuyabilirim onları ben gibi sana...

Güneş sevmiş öpmüş seni duydum ki,

Güneş kesmiş omuzlarını,

sızım sızımmışsın,

Çekmişim kılıcımı çekip kınından göğe,

Güneşe koşuyorum şimdi,

Alacağım,kokundan bana miras yetkisinde intikamını,

Yada beni sensiz bırakan sensizlikten intikamımı...

Yanmışsın harman yerindeki korkmuş buğday taneleri gibi,

Gözlerini kısmışsın hep bana sanki...

Beyaz kalmış kaz ayaklarından öpüyorum seni,

Güneye uçuyor şimdi gülüşlerin bizden kanat çırpıp,

Uçuyorsun bizden uzaklara sırf daha sıcak diye.

Oysa kışların çiçeğiyiz biz,

Oysa kardelenler yazabilir bizim şiirimizi sadece...

Oysa üşüyen avuçlarına parmaklarına dokunurken ve üflerken ateşini çalıyor yıldızlardan yüreğim,nefeslerim yalnızca...

Yanmışsın harman yerindeki korkmuş buğday taneleri gibi,

Gözlerini kısmışsın hep bana sanki...

Beyaz kalmış kaz ayaklarından öpüyorum seni.

Güneye uçan gözlerinden öperim seni sevgilim,

Ben de güneyi değil miyim zaten şimdi o gittiğin sıcak yerlerin ?

Peki neredesin,

Madem büyüdün benden uzak o yerlerde,

Neden kocaman kanatlarınla uçup dönmedin geri...

14.40 yuvası bozulmaz çatalkuyruk sevdaların asla...peki kim öpüyor bensiz şimdilerini...?

senden başka kimse anlamaz ki beni...