24 Eylül 2010 Cuma

nefesince harlanan tütün çıtırtısı bir zaman...


gece,kulağımda terkettiğin nefesince harlanan tütün çıtırtısı,
öyle bir zaman...
gözlerimde,avuçlarına vuran ısırılmış ay'ın dereye vuran şırıltısı.
gökyüzümde parmak izlerin asılı.
yağmurundan kurusun diye saçlarına üflediğim bir rüzgar,
dudağımdan yüzüne esen her şiir...
ve şiirim lodos...
bad-ı debur esen yüreği üşüten,
nebatata zarar tüm günahlar...
şiirim coğrafya dersinde aynadan yansıyan,
şiirim dalgakıran...

* sabaha demir alan balıkçı kahvesi...

2 yorum:

üryan dedi ki...

bad-ı debur da ürperen sırtını sarar mı bir gün bad-ı saba..

e.t. dedi ki...

RAHMAN'ın nefesini,yemenden esen o latif rüzgarı ve o eşsiz kokuyu kim durdurabilir ki...elbet sabah doğacaktır her gecenin kucağına kundak şafakla sarmalanıp...