18 Kasım 2010 Perşembe

limanlar yanıyor...


ve işte başladı...
yanıyor limanlar...
dökülüyor yar gözünden düşen tüm ıslak zamanlar...
tükeniyor avucumdan kayıp düşen kumdan yalanlar...

kaçışıyor gemiler,tekneler ve bütün çocuk ruhlu sandallar...
çığlıklar yüzüyor gecede...
yanıyor gözlerinde akşamlar...
birbirine korkuyla sarılan tütün taneleri çaresiz...
dudakları çatlayan susuz duman...
nefessiz kalan yelkovan...

ve işte başladı...
yanıyor limanlar...
denizde su,altında toprak dize düşmüş çaresiz...
gözlerinde bir akşam yanıyor,
yüreğin usul usul nede sıcak kanıyor...

sevda,kağıttan gemi...
rengi mektup mektup satırlar...
denize salamazsın korkudan belki,
tuz yakar mı acep ıslak mektubundan kuruttuğu cümlelerini...

Hiç yorum yok: