düşlerin çay vakti bileğimde zaman

 

Çaylar kimin için dökülüyor sevgilim,

Kızıl ışıldayan camlarda ne de güzel parlıyor hayat,

Kaderin yelkeni geriliyor bir davulun kahraman ölmüş derisi gibi,

Ve şarkı söylüyor gökler,

Sanki mavisi asla tükenmezmiş gibi...

Yola çıkıyor kocaman bir ağacın sırtında düşler,

Ve gemiler kıskanıyor her fırtınayı yorgun yüzümüzden.

Çaylar kimin için dökülüyor sevgilim,

Kızıl ışıldayan camlarda ne de güzel parlıyor hayat,

Bir sohbet bir merhaba iliştirilmiş mendil cebine tatlı bir sabah,

Uzanıp öpsem seni dudaklarına çıktığım bir yolculuktan düşüp,

Şaşırsam yolunu,

Alabora olsa şuurum,gözlerim sonra,

Yanağının huzurlu kokusunda dudaklarımla yüzünün sahiline uyansam...

Güneş doğsa yüzüme sanki bir benim için gibi ardından,

Ölüm ölse,

ölmek beni terkedip bıraksa,

Ben ölmeyi unutsam sana bakarken bin yıl geçse o deniz kokuna uzanıp da mesela,

Gam yemem yine de kimseler olmasa yanımda,

Yapayalnız değilim ki zaten asla,

Gece düşer karanlığı açar gözlerimde bir çiçek gibi kainatın,

Ve dostlarım yıldızlar çıkar ateş böcekleri gibi ışıldayıp gözlerimde dans ederek sanki,

Yani yalnız kalmak zor sevgilim,

Her daim,gözlerimde gürültülü kalabalıklar.

Ben yine dizlerine uyumak için sokulur bir çocuk gibi uzanır koyarım başımı senin sıcağına,

Kapatsam da gözlerimi yalan,

uyumam binbir bahane ile gece boyu seni düşünürken yine de...

Çaylar kimin için dökülüyor sevgilim,

Şıkırdıyor oynarcasına su misali bardaklar,

Kızıl ışıldayan camlarda ne de güzel parlıyor hayat...

08.42 düşlerin çay vakti bileğimde zaman.