Şiir bir yüz metre koşusu sevgilim,
Patlarcasına bir mermi gibi koşup dokunmak istemek yumuşacık ipine tüm sonların tek hayalimiz belkide.
Nefes nefese kalmamız bundan sanki sevişircesine.
Rüzgara kafa tutma çabası yarı ölümlülerin.
Tanrılara sesini duyurabilme endişesi fısıldamana rağmen bulutlardan bir pencerenin altında geceleri...
Şiir bir yüz metre koşusu sevgilim,
Avını ısırıp durdurmak için delice koşan yaşamak isteyen ses hızında bir çitanın nefesleri gibi.
Yağmura kafa tutma çabası yarım bardak suyun.
Beğendirebilme endişesi sevdiğine kendini,
öyle değilmiş hiç gibi davranmana rağmen.
Şiir bir yüz metre koşusu sevgilim,
Ve ben her seferinde hatalı çıkış yapıyorum patlayan silah sesi sözlerinden,
Diskalifiyeyim,senin gezegeninin en hızlısı olduğumu bilmeme rağmen yüreğinden...
09.12 tanrıların yarışlarında galip gelen insanlar neye sevinirlerdi peki ? Ödül maması öpüşler vakti yarış dolu bir akşamın.
Tasmasız gülüşler arıyor oysa sadece yüreğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder