Dizlerinin üzerine düştü dünler.
Güçten düştü kabrine dek yürüdüğün tüm o kutsal erdemler.
Korkular oldu dalında,ağırlaşıp düştü ağacının dibine çoktan.
Kim yese korkusuzluğun filizi açtı içinde.
Dizlerinin üzerine düştü dünler.
Zamanı geçti tüm düşlenen ölümlerin oysa.
Bir kişi ağladı,
Bin kişi söyledi ızdırabın türküsünü.
Soylu küfürler döküldü soysuz dudakların kahkahalarında.
Dizlerinin üzerine düştü dünler.
Başını eğmiş neden bilmem tüm selviler,kavaklar.
Kaybetmekten korkar sadece hala tüm salaklar.
Hain kazanmalar cenneti.
Dürüst yangın mı var sanki.
Sorsan korkar,susar ve yaşarlar.
Dizlerinin üzerine düştü dünler.
Güneşi bıçakladı insan,gün kanadı.
Suçu aya attı.
Ay bi güldü bi ağladı.
Kanadı gök,kanadı bahar yaz.
Dizlerinin üzerine düştü dünler.
Yine de yedi cihan bir olsa teslim olmaz bugünler.
Kan ile ıslanmış saçlara ne gerek altından tarak.
Gel seninle aslında yok dedikleri o gözümüzdeki cennete varak.
Dizlerinin üzerine düştü dünler.
Göç mü eder hiç kış geldi diye memleketinden şanlı tüylü eşsiz sülünler.
Turnası sensin benim gönül diyarımın.
Bir gelir bir gidersin,
Bir varsın bir yoksun içimde.
Sevdan bir kuş belkide,
Sor sevdana serçe kadar cesareti yok mu şu baldan tatlı kışta.
Taş bir kurna avuçlarım,yüzünü sıcacık suyu ile yıkayan.
Bir mermer,bir damar ve akan ılık yaşa.
10.19 sonsuz yağmurlu bir gezegende,nuhun tufanısın sen balıklardan gönlüme.göğe kadar deniz,uzaya kadar okyanus olsa kaç yazar,banane...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder