Karlar düşüyor harfler gibi sevgilim,
Gök şiirini yazıyor ıslak toprağa.
Kırılıyor soğuktan gururlar,titreyen çimenlerin çamurlu ayak uçlarında.
Üşüyor tir tir titreyip tüm o aptal inatlar.
Karlar düşüyor harfler gibi sevgilim,
Üşümüş buzdan avcuna üflüyorum içimin ocağında demlediğim nefeslerimi...
Dünyanın en güzel hoh'usun sen ciğerimden üşüyen ruhuna eğirdiğim.
Yarısı yenmiş yün eldivenler atlasım,
Eskilerden kalma,siyah beyaz,boynumun en sıcak atkısı...
Karlar düşüyor harfler gibi sevgilim,
Sessiz akşamları şehrin,saygı duruşunda göğün bu beyaz şiirini fısıltılar ile okuyuşuna.
Karlar düşüyor harfler gibi sevgilim,
Adını kazıyor yerlere parklarda çocuklar,enikler ve kuşlar...
Gök mektubunu yağıyor isminin ardına...
Karlar düşüyor harfler gibi sevgilim.
21.27 fin.yanlış yazılan kelimeler ve geç kalınmış buluşmalar ömrü çobanlar şairinin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder