7 Mayıs 2025 Çarşamba

Bir bahar kıvrılıyor giriyor koynuma

 
Bir bahar kıvrılıyor giriyor koynuma,
sormadan...
Öpüyor serin dudakları ile beni,
Uzanırken,göğsüme bir buz parçası düşmüş gibi sanki,
Kayıyor tüm endişeler soğuk bir keskin gıdıklama ile üzerimden...
Kaç şiir daha yazsam çıkacak içimden bu güzel mevsim bilmem hiç.
Başımda kar taneleri bir kış vakti sevda,
Yüzümde rüzgarın yaktığı bir yaz güneşi.
Sevişelim sevişmeyelim oynasın papatyalar kırlarda bu cennet baharda da sonra,
Ve aksın dağların tepelerinden eriyip tüm endişelerim peşi sıra...
Bir bahar kıvrılıyor giriyor koynuma,
sormadan...
Öpüyor serin dudakları ile beni,
Kapanırken yorgun ve usul usul gözlerim,
Ateşe bir kaşık su döker gibi...
Kaç şiir daha yazsam çıkacak içimden eve ekmek taşıyan bu karıncalar hiç bilmem...
Başımda,beni alnımdan öpen bir annenin dudağı bir ağrı,
Yüzümde herşeye rağmen doğan kocaman güneşten bi mutluluk...
Sevişelim sevişmeyelim oynasın gözlerimiz kaçamak,
yürüdüğümüz dar sokakta...
Bir bahar kıvrılıyor giriyor koynuma,
sormadan...
Öpüyor serin dudakları ile beni,
Çocuklar kaçmış kurtulmuş anne elinden de, yağmurun altında okyanus bir çamur,
özgürce kahkahalar ile şen şakrak zıplarmış gibi...



08.49 kurbağalar yüzüyor nilüferlere...
Ve güneşe ışıldayan düşlerini örüyor örümcekler,
çekirge kulesi sazlardan yapraklara...

Hiç yorum yok: