ardına yürüdüğüm her adım

 

Yük salıyorum göklerden,

Yükselmek için rahatça bedenimden çıkıp ruhumdan kozmosun kırlarına,

Seksen günde devri alem bir nefes burnumdan içeri,

İçerimde nefeslerden yanan bir maden,

Demirin suyunu çıkarıp içen şu boz renkli ey göğsümdeki bıçkın ciğer.

Dağların bilimi olmaz,

Yanıltır aşk misali,

Yanar mı cehennemde taşlar bile lütfen söyle...

Yük salıyorum göklerden,

Yükselmek için maviden siyaha,

Fezada,elimi yıldızların ateş böcekleri gibi başımın üstünde uçuştuğu bir karanlığa değiyorum...

Yükselip bir kuş tüyü gibi durmadan,

Uzanıp ölümü dudağından öpüyorum usulca...

11.03 tepemizde yüzlerce uydusu bambaşka insanların.

umrumda mı ki benden uzakta her saniyeni izlemek,dinlemek habersizce...

bana uzağında bilmeden,seni düşünüp düşlediğim bu kutsal hasret inan ki yeter...

Gurbetin mesafelerin büyüklüğü ile ilgisi yok sevgilim,

yanyana değip gözlerimiz birbirine,

sonra ardına yürüdüğüm her adım astral bir seyahatname; 

ardına yürüdüğüm her adım dahi sonsuza dek acı çekmeme yeter...