Çarşı pazar bahar olmuş açmış balını kuşa arıya,
Ziyanı yok yeter nefsime bir avuç buğday yada razıyım sadece kırık darıya.
Ve mısır ekmeği kokan sabahları var gözlerinin,
Acıktığım çocukluğuma bir kaşık çorba uzatan.
Boşver gülde diken el alemi,
Küstüm gayrı kestim selamı.
Çarşı pazar bahar olmuş açmış balını kuşa arıya,
Ziyanı yok yeter nefsime bir avuç buğday yada razıyım sadece kırık darıya.
Acıktıkça düşmüşüm yere,
Yusufun kuyusuna oradan Canan'ın sıcacık avcuna.
Kırk elemden pişmişim,
Bir kapıya koşmuşum asla açılmayan.
Çökmüşüm avcunun kokusuna düşmüş yüzüm.
Çok acıkmışım,
Kapanmış bu tarafın gözü gözlerimde,
Kan ağlamış tuzdan düşüp başka alemi görmüşüm.
Çarşı pazar bahar olmuş açmış balını kuşa arıya,
Ziyanı yok yeter nefsime bir avuç buğday yada razıyım sadece kırık darıya.
Kalmışım üryan,
Sarılmışım sımsıkı kendime,
Üşümüşüm donmuşum.
Zifir karanlıkta bir yağmura tutulmuşum,
Kalmışım yalnız,bi başıma...
Sırılsıklamım...
Çarşı pazar bahar olmuş açmış balını kuşa arıya,
Ziyanı yok yeter nefsime bir avuç buğday yada razıyım sadece kırık darıya.
Çayır çimen yerim dert olmaz,
Toprak ana bakar bana...
Kabirler açar kollarını gel der çağırır beni kucağına,
Merhumlar en sevdiğim türküyü söyler bana.
Aç bitap kalmışım,korkutmaz açlık artık beni,
Bir çöle düşmüşüm,kumlar ısırıp çiğner adımlarımı,
Bir yudum su,bir diş ekmek görür de gözleri açık rüyalarım,
Aklım yine de hep sende kalır bir evmiş gibi kimsesizce...
Çarşı pazar bahar olmuş açmış balını kuşa arıya,
Ziyanı yok yeter nefsime bir avuç buğday yada razıyım sadece kırık darıya.
Kalmışım aç bitap,
Gözlerim kararmış,titrer ellerim.
Dizlerim üstüne düşmüşüm ve heryer çamur,düşene dek hissetmemişim.
Şu an sıcacık bir çay koksa burnuma o da yeter,
İçmesem de olur,
Bizleri kandıran sahte bir çaya bile razıyım,
dudağımın sahiline bir akşam akıntısı gibi bile olsa bir değip bir kaçsın,içemesem de yeterdi inan...
Çarşı pazar bahar olmuş açmış balını kuşa arıya,
Ziyanı yok yeter nefsime bir avuç buğday yada razıyım sadece kırık darıya.
Razıyım;
gözlerin gözlerime eskisi gibi saplansa keşke,
ellerin ellerime demirlese kendini her fırtınamızda olduğu gibi yine,
Razıyım o zaman,vincent'in kanvasında sadece umutlu bir sarıya bile...
09.48 ölümü sarıya boyayan düşleri vardı ressamların.benim elimde kuru bir ekmek ve sadece sen...sana batırıp yumuşattım kurumuş zavallı küflü kalbimi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder