Yüreklerimiz döndü sırtını yürüdü,uzak düştü.
Gezegene bir büyük yangın ardı buzdan bir devir düştü.
Yoruldu saat durdu,bizi bekledi.
Dönmeyi bıraktı dünya.
Kondu ağaca kuşlar,
uçmayı bıraktı düştü uçurtma.
Terkettim kendimi seninle,
Yalvardım saate yelkovana akrebe,
Diz çöktüm gecede aya,gezegene.
Ağacın altına çöktüm,tüm şiirlerimi döktüm bülbüle.
Ötüşün kuşlar ötüşün,
uçun sonsuzmuş gibi gök de,eskisi gibi gülüşün...
Çok koştum koştum ama uçurtmayı ikna edemedim,
Kuyruğu kırıktı tüm uçmaların.
Yürüdüm yürüdüm yürüdüm de,
Aradım kendimi heryerde,
Bulamadım.
Yüreklerimiz döndü sırtını yürüdü,uzak düştü.
Gezegene bir büyük yangın ardı buzdan bir devir düştü.
Yürüdüm yürüdüm yürüdüm de,
Aradım kendimi heryerde,
Bulamadım.
Terkettim kendimi seninle.
Durdu dünya güne önce,
Ay terketti gecesini.
Denizler öksüz düştü...
08.05 hesapsız zelzeleler zamanı kalbim.ruhumda devlerin fırtınaları,ben de emanet bir karınca bedeni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder