Sana her gelişimde başka biriydim aslında,
Asla aynı adam değildim.
Yaşamın merdivenleri bu elbette biliyorum,
Sırayla çıkıyoruz her birini
ve her basamakta dönüşüyoruz falan fıstık.
Hissedebiliyor muydun bunu,bu değişimi bilmiyorum.
Zaten bu neden önemli olsun ki değil mi.
Sana her gelişimde başka biriydim aslında,
Asla aynı adam değildim.
Kendimin içinden geçiyordum her dakika,
Kendimi yürüyordum uçsuz bucaksız zamansız yollarca,
Kendimi öldürüp yeniden doğuyordum bambaşka ve sonra.
Bir önceki her kararımı sorguluyordum gece sorgularında.
Sana her gelişimde başka biriydim aslında,
Asla aynı adam değildim.
Kanattığım yaralarımdan süzülen,kanımdan boşa akan şu camdan serum,
Ve gözlerinde,bitmemiş anne örgüsü o yeşil hırkalı rüzgardan çocuk...
Ve cebimde herkesten saklı gözyaşı şişeleri...
Sana her gelişimde başka biriydim aslında,
Asla aynı adam değildim.
Yeşil hırkalı zırhıyla rüzgardan devleri yenmeye giden bir don kişot,
İki kolunda yağlı urgan çekilerek koparılmaya çalışılan parça parça bir idam suçlusu,
Dizlerinin üzerine düşmüş kalkamayan bir yorgun,
Sıratı,ortasından kendini aşağı bırakmak için yürüyen bir çaresiz,
Bir bal porsuğu,
Bir aslan,
Tek kanadı çekilmiş bir arı çiçeğinden uçmaya çabalayıp yine de,yuvarlanan...
Yeşil hırkalı zırhıyla rüzgarlara yaşlarını gizlice defneden bir derviş belkide...
Sana her gelişimde başka biriydim aslında,
Asla aynı adam değildim.
Hissedebiliyor muydun bunu,bu değişimi bilmiyorum.
Zaten bu neden önemli olsun ki değil mi.
Ben bir oyuncaktım sokakta unutulmuş,
Sen oyuncaksız bir çocuğun sevinç dolu adımları...
Buldun beni kurtardın,
Üç kere kimin diye bağırmayı unuttun sadece...
Kırık bir oyuncak asılı belki geçmişin balkonunda ?
Ve çocukların oynayışlarını izlemek,
mutlu olmak için sadece,
yeterli bence de...
09.09 şans esiri zarlar paradigması.zarlar düşüyor ellerimden yerlere.kazandığım her eli bırakıp gidiyorum sırf kendime verdiğim sözlerimden...
Rumuz:Kaybetmeyi öğrenmiş,hatta bundan zevk alan bir kazanan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder