Zaman,ocakta unutulmuş soğuk çaylar zamanı.
Bir banyo ardı kuruyan avuçlarımın sabun kokan beyazı diyarı bir diyar karşımdaki ovada.
Birkaç kuru dal tutuşup ısıtsın içimizi diye pişmanlıkların çırasını tek tek kırıp atıyorum yüreğime.
Geçmiyor camsız pencere taş evin soğuğu yine de,
Bu cihan bana dar tanrım,yardım et.
Taşıyorum kendimden,
Taşıyorum kendimi...
Zaman,ocakta unutulmuş soğuk çaylar zamanı.
Ve ben içiyorum senden kalan bir gülüşü buz gibi ve yıllar sonra gözlerimi kapatıp...
Dumanı üzerinde bir türkü eski bir pilli radyoda,
Şeker atmasam da karıştırıyorum seni kapalı gözlerimin ardında şıkır şıkır sesinle rüyalarıma...
Zaman,ocakta unutulmuş soğuk çaylar zamanı.
Şeker atmam ama kalsın lütfen,
Kaşığım yangınımı alsın diye var...
10.43 kusulan mısralar zamanı.şifasını kapmış dertler kürsüsü gönlüm.konuş konuş bitmez yolları var içimin. Ve içim yeniden doğduğun büyüdüğün memleketin,köye inen tek yola takılmış gözleri seni bekliyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder